(1832-1899) Meşhur Türk Hattatı
İstanbul'un Kuruçeşme semtinde doğdu. Sadrazam Muhsinzâde Mehmed Paşa'nın torunu, II. Sultan Mahmud'un Istabl-ı Âmire Müdürü Mehmed Bey'in oğludur. İlk tahsilini Beşiktaş'ta Kapuağası mektebinde yaptı. Sülüs ve nesih yazılarını bu mektebin hat hocası Hâfız Mehmed Efendi'den öğrenerek icâzet aldı. Daha sonra Kazasker Mustafa İzzet Efendi'nin talebesi oldu. On yedi, on sekiz yaşlarında Sadâret Mektûbî Kalemi'nde kâtip olarak memuriyete başladı. 1877'de Şevki Efendi'nin ölümünden sonra padişah iradesiyle Menşe-i Küttâb-ı Askerî yazı hocalığına tayin edildi. Yine padişah iradesiyle kendisiyle reîsü'l-hattâtîn unvanı verildi ve bir Şifâ-i Şerif yazmaya memur edildi. 12 Rebîülâhir 1317'de (20 Ağustos1899) öldü. Kabri Eyüp Sultan Türbesi civarındadır.
Abdullah Hamdi Bey pek çok talebe yetiştirdi ve eserler verdi. İstanbul Mahmutpaşa'daki Hacı Küçük Camii'nin kapı üstü ile yanındaki çeşmenin yazılarına ona aittir. Hırka-i Şerif Camii ve diğer camilerde de yazıları vardır.
BİBLİYOGRAFYA;
Habib, Hatt u Hattâtân, İstanbul 1305, s. 180; İbnülemin, Son Hattatlar, İstanbul 1970, s. 20; R. Ekrem Koçu, ‘'Abdullah Hamdi Bey'', İst. A. I. 48
Müellif: Muammer Ülker
Bu madde TDV İslâm Ansiklopedisi’nin 1988 yılında İstanbul'da basılan 1. cildinde, 103-104 numaralı sayfalarda yer almıştır.
ÜYE OL
GİRİŞ