SEMA YÜCESOY İLE EBRÛ SANATI ÜZERİNE SOHBET

18.Ocak.1969’da İstanbul’da doğdum. Mahalle kültürünün içinde büyüyen, sokaklarda oynama şansı yakalayabilen şanslı Çocuklardan biri olarak büyüdüm. Oyunlardan okula geçişim hiç zor olmadı, Çünkü her daim azimle ders Çalışan bir öğrenci oldum. Hayalim doktor olmaktı. Ancak üniversite sınav sonuçları açıklandığında Marmara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi’ni kazandığımı öğrendim. Bu benim için büyük bir hayal kırıklığıydı. Kazandığım bölüm o yıllarda yenilgiye uğradığımı düşündürse de bugün iyi ki kaderim bu yönde şekil almış diyorum. Zannımca hayatın bir imtihan olmasının sırrı da burada gizli. Yaşadığımız her durum –olumlu ya da olumsuz- en nihayetinde bize bir şeyler öğretiyor.
Sorumluluk bilincim üniversite yıllarında dersten başka bir şeyle ilgilenmeme engel oldu. Ancak ruhum arayış içindeydi. İş hayatına başladığımda kendimi finanse edebiliyor olmak bana özgürlük alanı tanıdı. Ve ruhumun arayışına Çare olsun diyerek, ilk önce bir hobi mahiyetinde, Caferağa Medresesinde porselen süsleme ve kumaş boyama ile ilgilendim. Renklerle ve boyalarla uğraşmak beni dinlendiriyordu. Yine de içimde yerine oturmayan bir şeyler vardı. Benim bir hobiye değil, ruhumu da eğiten bir yaşam biçiminin içinde olmaya ihtiyacım vardı. Bunun yolu muhakkak ki Klasik Türk Sanatlarından geçerdi.
Gönlümden ilk geçen Ebruydu. Önce Caferağa Medresesinde, sonra Hikmet Barutçugil Hocamın yanında Ebru’ya başladım. 2001 yılında bir sergide Fuat Başar Hocamla tanıştım. Fuat Hocam ile Ebru Çalışmalarına başladıktan bir süre sonra, “Geleneksel sanatlar arasında net sınırlar yoktur. Biriyle ilgilenen diğeriyle de ilgilenir.” diyen hocamın teşviki ile tezhip sanatına başladım. Önce Emel Türkmen daha sonra Asiye Kafalıer hocalarımdan bir süre ders aldım. Ancak yaşadığım bir sağlık sorunu nedeniyle tezhip Çalışmalarıma ara vermek zorunda kaldım.
Çok şükür yaşadığım sağlık sorunu Ebru Çalışmalarım için engel teşkil etmiyordu. İnsana sabrı, temkinli olmayı, olaylarda basamakları tek tek Çıkmayı, sırayla gitmeyi öğreten öğreten bu sanat sabırla yolundan ayrılmadığım için beni kendinden uzak etmemişti. Sırlarına vakıf olabilme temennisi ile…